incivilis

incivilis
in-cīvīlis, e, adj., unmannerly, impolite, uncivil; hence, also, unreasonable, unjust (post-class.):

homo ferus et incivilis ingenii,

Eutr. 9, 27:

saevi atque inciviles animi,

Aur. Vict. Caes. 22:

verba, tam improba ac tam incivilia,

Gell. 10, 6, 3:

poenae,

Dig. 48, 19, 9:

factum,

ib. 50, 13, 3; cf. ib. 23, 2, 67. — Neutr. plur. as subst.: in-cīvīlĭa, ĭum, n., impolite acts, rudeness:

multis incivilibus gestis,

Eutr. 10, 13. — Adv.: incīvīlĭter, without civility, uncourteously:

aliquem tractare,

App. M. 7, p. 175:

extorta (bona),

Dig. 4, 2, 23:

instituti novi rivi,

ib. 50, 13, 2.— Comp.:

praefecturam egit aliquanto incivilius et violentius,

Suet. Tit. 6; Flor. 1, 26.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • incivil — incivil, ile [ ɛ̃sivil ] adj. • 1361; lat. incivilis ♦ Vx ou littér. 1 ♦ Qui manque de civilité. ⇒ discourtois, grossier, impoli. Un homme incivil. 2 ♦ Contraire à la bienséance. Répondre sur un ton incivil. Adv. INCIVILEMENT , 1462 . ⊗ CONTR.… …   Encyclopédie Universelle

  • incivil — (Del lat. incivilis.) ► adjetivo 1 Que no tiene civilidad o civismo. SINÓNIMO incívico 2 Que es mal educado o descortés. SINÓNIMO grosero * * * incivil 1 adj. Falto de civilidad o civismo. 2 Falto de educación o cortesía. ≃ *Grosero. * * *… …   Enciclopedia Universal

  • incivile — ● incivil, incivile adjectif (bas latin incivilis) Littéraire. Qui manque de civilité, de politesse : Il est incivil de ne pas répondre à son invitation. ● incivil, incivile (synonymes) adjectif (bas latin incivilis) Littéraire. Qui manque de… …   Encyclopédie Universelle

  • Incivil — In*civ il, a. [L. incivilis; pref. in not + civilis civil: cf. F. incivil.] Uncivil; rude. [Obs.] Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • incivility — noun Etymology: Middle French incivilité, from Late Latin incivilitat , incivilitas, from incivilis, from Latin in + civilis civil Date: 1584 1. the quality or state of being uncivil 2. a rude or discourteous act …   New Collegiate Dictionary

  • Incivility — is a general term for social behaviour lacking in civility or good manners, on a scale from rudeness or lack of respect for elders, to vandalism and hooliganism, through public drunkenness and threatening behaviour. [cite… …   Wikipedia

  • Civic virtue — Civility redirects here. For the Wikipedia policy on civility, see Wikipedia:Civility. Jacques Louis David s 1784 painting The Oath of the Horatii, illustrating a dramatic moment from Livy s history of Rome, embodies eighteenth century ideas… …   Wikipedia

  • incivilement — incivil, ile [ ɛ̃sivil ] adj. • 1361; lat. incivilis ♦ Vx ou littér. 1 ♦ Qui manque de civilité. ⇒ discourtois, grossier, impoli. Un homme incivil. 2 ♦ Contraire à la bienséance. Répondre sur un ton incivil. Adv. INCIVILEMENT , 1462 . ⊗ CONTR.… …   Encyclopédie Universelle

  • incivilité — [ ɛ̃sivilite ] n. f. • 1566; lat. incivilitas ♦ Vx ou littér. 1 ♦ Manque de civilité. ⇒ impolitesse. 2 ♦ Action ou parole incivile. Commettre une incivilité. ⊗ CONTR. Civilité, politesse. ● incivilité nom féminin (bas latin incivilitas, atis)… …   Encyclopédie Universelle

  • incivil — incivil, ile (in si vil, vi l ) adj. 1°   Qui manque de civilité, en parlant des personnes. •   Parmi de certains coqs incivils, peu galants, Toujours en noise et turbulents, Une perdrix était nourrie, LA FONT. Fabl. X, 7. •   J aime mieux être… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • incivilement — (in si vi le man) adv. D une manière incivile. •   S il me voit, ce vieillard m éconduira peut être Fort incivilement, REGNARD le Bal, 1. •   On me dit tout de suite assez incivilement de me lever ; j obéis sans réplique, STAAL Mém. t. II, p. 76 …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”